பார"தீ"

இது நடந்து ஒரு 2 , 2.5 வருஷம் இருக்கும். இப்போ நெனைச்சாலும் நானே மனசுக்குள்ளே சிரித்து வைப்பேன்.. விஷயம் ஒன்னும் பெருசா இல்லை... மேல படிங்க புரியும்...
2002 செப்டம்பர் மாசம் , ஏதோ ஒரு வியாழக்கிழமை மாலை 5.00 மணி இருக்கும், என்னோட மேலதிகாரி என்னை கூப்பிட்டு, வீ எம், பாரதி னு ஒரு new member நம்ம டீம் ல ஜாய்ன் பன்றாங்க .. நான் 1 வாரம் விடுமுறை ல போறதால நீங்க தான் அந்த new joinee ya பார்த்துக்கனும்னு சொன்னாங்க..

சரி சொல்லிட்டு என் சீட் ல் வந்து நான் உட்கார்ந்தாலும் என் பாழா போன மனசு ஒரு இடமா உட்காரல.. பாரதி , அட பேரே எவ்ளோ நல்லா இருக்கு.. fresher nu வேற சொல்லிட்டாரு ..
மனசை அது இஷ்டத்துக்கு அலய விட்டுட்டு..இருந்த இரண்டு வேலையை , அவசர , அவசரமா முடிச்சுட்டு, வீட்டுக்கு வந்து மற்ற வேலைகளில் மூழ்கி , கொஞ்ச நேரம் பாரதியை மறந்து இருந்தேன்..

ரிமோட் வெச்சி , ஒவ்வொரு சானலா மாறி மாறி போயிட்டே இருந்தா .. ஏதோ ஒரு சானல்ல ஒரு மெகா தொடர்ல , அந்த காதாநாயகி பேரு "பாரத"¢.. அட , பார்த்த உடனே அவ்ளோ தான்.. மனசு திரும்பவும் பறக்க தொடங்கி விட்டது.. அதோட டீ வி , ரிமோட் , தொடர் எல்லாம் மறந்து ,
பாரதி எப்படி இருப்பா.. திங்கட்கிழமை காலைல வந்தவுடன் என்னை தான் பார்க்க போறா.. மேலதிகாரி 1 வாரம் இருக்க மாட்டார்.. நம்ம கிட்ட தான் எல்லாத்துக்கும் வரனும்..
ஒரு வேளை கல்யாணம் ஆகி இருக்குமோ?? சே சே .,.இருக்காது.. fresher தானே.. சின்ன வயசு.. ஆகி இருக்காது.. "இருக்காது" என்பதை விட "இருக்க கூடாது" என்றே மனசு சொல்லியது ..
தமிழ் பேர் தான், ஆக தமிழ் பொண்ணு .. ஹ்ம்ம்ம்.. அதுக்காக முதல் நாளே தமிழ் ல பேசிவிட வேண்டுமா என்ன?.. ஒரு இரண்டு நாள் இங்கிலிஷ் தான் .. அப்புறம் தான் தமிழ்.. முதல் இரண்டு நாள் ஆங்கிலம், பிரச்சனை இல்லை.. ஆனா, தமிழ்ல ஆரம்பிக்கும் போது வாங்க , போங்க னு பேசனுமா?? வேண்டாம், வேண்டாம்... அப்புறம் ஏதோ ஒரு இடைவெளி விழுந்த மாதிரி இருக்கும்... வா , போ னு பேசிடலாம்.. நம்மை விட சின்ன பொண்னு தானே... அப்படியே நினைவுகளில் தூங்கி போனேன்..
அடுத்த நாள் வெள்ளிக்கிழமை வேலைக்கு நடுவே அப்பப்போ பாரதி வந்து போனாள்... வெள்ளிக்கிழமை நல்ல நாள், இன்னைக்கு வந்து சேர்ந்திருக்கலாம்.... சரி சரி ..இன்னும் 2 நாள் தானே ... மனசை தேற்றிவிட்டேன்..
வீட்டிற்க்கு வந்து , டின்னர் எல்லாம் முடித்து , படுத்தவுடன், வலுக்கட்டாயமாக, பாரதியின் நினைவுகளை மனதில் இழுத்து அசை போட்டேன்.. அந்த "WKDT" ப்ரொஜக்ட் ல இருப்பாங்களே கவிதா, அவங்களை மாதிரி இருப்பாளா பாரதி?? அவ்ளோ சூப்பர் இல்லைனா கூட , அந்த quality team ல இருக்காங்களே பவித்ரா அப்படி இருந்தா கூட நல்லா இருக்கும்.. யோசனையில் அப்படியே தூங்கி போனேன்..
சனி , ஞாயிறு விடுமுறை .. வேறு பல சொந்த பணிகள் இருந்தபோதிலும், அவ்வப்போது, "வாம்மா மின்னல்" கணக்காக மனதில் வந்து வந்து போனாள். ஒரு வழியா ஞாயிறு மாலை 4 மணி யாச்சு.. சும்மா படுத்துட்டு இருந்தேன்.. மின்னல் கணக்கா வந்த பாரதி , இப்பொழுது வானவில் கனக்கா மனசுல நின்னா.. !
இன்னும் 18 மனிநேரம் தான் பாரதியை பார்க்க, என்ன டிரஸ் போடலாம்?? அந்த வெள்ளை சட்டை ..வேண்டாம்.. அது கொஞ்சம் பழசு, லுக்கா இருக்காது .. அப்பொ அந்த light blue shirt? சரி, இது தான் சரி, போன தடவை போட்டப்ப கூட நம்ம பசங்க என்ன மாப்ள , dressing கலக்கா இருக்கு னு சொன்னாங்க.. நிறைய பேர் அந்த வெளீர் நீல சட்டை with கருப்பு கால் சட்டை நல்லா இருக்குனு சொன்னாங்க.. சரி அதையே போடலாம்...
அம்மா , என் dress ironing கொடுக்கனும் ... எல்லாம் கொடுத்து அங்கே இப்போ தான் வந்தது .. கட்டில் மேல இருக்கு பாரு.. அம்மா சொல்ல.. வந்து கட்டில்ல பார்த்தா 5 சட்டை , 4 கால் சட்டை ரெடியா இருக்கு.. ஐயோ .. அந்த வெளீர் நீல சட்டை இல்லை... என்னமா அந்த light blue ஷர்ட் எங்கே கானோமே... குரல் கொடுத்தேன்.. இல்லப்பா , அதை துவைக்கல ..நாளைக்கு தான்.. அம்மா சொல்ல கொஞ்சம் டென்ஷன் ஆகிட்டேன்.. அம்மா ..ஏன் அதை துவைக்கலை?? அது வேனும்மா.. கொஞ்சம் துவைச்சுப்போடேன்.. இல்லை நான் துவைக்கட்டுமா???
ஏன்டா ..அதான் 5 செட் இருக்கே ..அதை போடு... நான் நாளைக்கு துவைத்து போடுறேன்... இல்லமா.. நாளைக்கு முக்கியமான ஒரு க்ளையன்ட் மீட்டிங் .. அந்த ஷர்ட் போட்டா நல்லா இருக்கும்.. அதான் .....பொய் தான்.. ஆனாலும் தப்பான காரியத்துக்கு இல்லையே.. சமாதானம் சொல்லிக்கொண்டேன்..
ஒரு வழியாக அம்மாவை துவைக்க வைத்தேன்.. அன்று இரவும் வேறு சில சிந்தனைகளுடன் சேர்ந்து பாரதியின் நினைவுகளோடு கரைந்து போனது...
திங்கட்கிழமை காலை 8 மனி இருக்கும்... இன்னும் இரண்டு மனி நேரம் தான் , பாரதியை சந்திக்க போகிறேன்.... நினைவுகளோடு அலுவலகம் கிளம்ப தயாரானேன்..
குளித்து முடித்து , கன்னாடி முன் எப்போதும் விட ஒரு 15 நிமிடம் அதிகமாகவே நின்றேன்.. light blue சட்டை போட்டு , கருப்பு கால் சட்டை போட்டு... dressing முடித்து கண்ணாடி முன் நின்று பார்த்தேன்..சற்று திருப்தியாகவே இருந்தது.. பாரதியும் நீல நிற ஆடையில் வந்தால் எவ்ளோ நல்லா இருக்கும்.. மனதில் நானே சொல்லிகொண்டேன்..
சரி முதலில் என்ன சொல்லவேண்டும்.. ஹாய் பாரதி... இல்லை ஹலோ பாரதி.... கொஞ்சம் வேற மாதிரி... வெல்கம் மிஸ் பாரதி.........(ஏதோ நேர்முக தேர்வுக்கு போவது போல் செய்து பார்த்தேன்..) சரி அந்த நேரத்தில் எப்படி வருகிறதோ அப்படியே சொல்லலாம்.. எதுவும் "natural அ இருந்தால் தான் நல்லா இருக்கும்"... என் கடந்த 3 நாள் செய்கைகளுக்கு சம்பந்தமே இல்லாமல் நானே சொல்லிக்கொண்டேன்....
போயிட்டு வரேன் மா .. அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு. கிளம்பினேன்...மனி 9.30 . என் அலுவலக இருக்கையில்.. என் laptop ஐ நன்றாக துடைத்து.. மேஜை மேலிருக்கும் 4 , 5 decoration பொருட்களை பல பல விதமாக அடுக்கி பார்த்து.. குழம்பி போய்..கடைசி ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் திருப்தி அடைந்து , அடுக்கி வைதேன்.. என் அலுவலக இருப்பிடம் கொஞ்சம் சுத்தமாக் இருந்தது..
ஐயோ , மனி 9.45 .. அவசர அவசரமாக rest room சென்று.. கண்ணாடி முன் நின்று , சின்ன டச்-அப் செய்துக்கொண்டு வந்து அமர்ந்தேன்.. :) 9.55, எந்த நிமிடமும் வரலாம்.. ஆவலோடு நான்..
சார் என்று ஒரு குரல்.. திரும்பி பார்த்தேன், குள்ளமாக , சற்று மாநிறத்தில், குண்டாக ஒருவர்... யாருடா இந்த நேரத்தில்.. பாரதி வர நேரத்தில் நந்தி மாதிரி .எதுவா இருந்தாலும் சீக்கிரம் பேசி அனுப்ப வேண்டும் .. மனதுக்குள் நினைத்தவாறே .."எஸ்" என்றேன்...

ஐ ஆம் பாரதி, நியூ ஜாயினி(JOINEE) Fரம் டுடே .... வெளீர் நீல சட்டை , கருப்பு நிற கால் சட்டையில் அந்த கர கர ஆண் குரல்...

வெல்கம் , ஐ ஆம் வீ .எம் என்றேன் சற்றே தளர்ந்த குரலில்.

அப்போது தான் "பாரதி" என்ற பெயர் ஆண்களுக்கும் இருக்கும் என்பது 4 நாட்களுக்கு என் மரமன்டைக்கு உரைக்காமல் போனது என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.. பட் டூ லேட்... !

என்ன சொல்றீங்க??? எதுவா இருந்தாலும் கருத்துப்பெட்டில சொல்லுங்க !!

வீ .எம்